Het eerste verslag van de stichting der gemeente te Doesborgh is van 21 december 1857, waarin staat vermeld, dat er ouderlingen en diakenen worden benoemd. Het kerkgebouw stond in de Ooipoortstraat, waar nu de panden 28 en 30 zijn gevestigd. Er waren 125 zitplaatsen. De kerk werd erkend bij koninklijk besluit getekend in Wiesbaden op 7 augustus 1858. De eerste predikant was ds.de Moen, die naar Doesburg gekomen was omdat hij het wat rustiger aan wilde doen.

Op 25 november 1877 werd het huis aan de Heerenstraat gekocht voor f 4.000,00. De eerste gelden waren afkomstig van een oude broeder Cornelis Rusink, die een boekje over zijn bekeringsgeschiedenis had geschreven en de opbrengst hiervan schonk aan de kerk. Er waren ondanks alles niet genoeg financiën om de kerk te kopen en heeft ds. Moen het restant bedrag voorgeschoten.

Broeder Breukink heeft dit beschreven met een timmermanspotlood op een plank met als titel “Ebenhaezer”. Deze plank was verstopt achter een paneel van de voordeur. Hij is bij de restauratie van 1948 terug gevonden en bevindt zich nu in het stadsarchief van de gemeente Doesburg. De kerk kreeg toen ook gaslicht. De financiële nood werd nijpend en de dominee, koster en organist konden niet meer worden betaald. De penningmeester moest hiervoor f 22,50 uit de armenkas lenen. De doleantie liet hier toen ook zijn sporen achter.

In 1901 werden de voeten van de kerkgangers in de winter nog verwarmd met stoven vol gloeiende kolen. Begin 1900 kwam er een rooster van aftreden voor de kerkenraad. De kerkenraad was het hier niet mee eens en de ouderlingen kwamen dan ook niet opdagen op de eerstvolgende vergadering. De eerste wereldoorlog trekt voorbij. Alles gaat weer zijn gewone gang. Het huis naast de kerk komt leeg en wordt gekocht voor f4.500,00. In februari van dat jaar overlijden veel mensen aan de Spaanse griep.

Vanaf 1935 werd de jonge dochters vereniging “Dorcas” opgericht en de jongelingsvereniging “Prediker”. In 1938 werd de christelijke zangvereniging “de Lofstem” opgericht. Tijdens de tweede wereldoorlog kwam er een brief van B en W dat mensen die dienst weigerden in Duitsland, geen steun van de diaconie mochten ontvangen.

In 1972 werd de kerk in de Herenstraat te klein en moest er door het grote aantal leden, worden verhuisd naar Ooipoortstaat 52. De leden in 1972 kwamen uit de gehele regio, ook veel leden kwamen uit Doetinchem. Hier is later een eigen gemeente ontstaan, die zijn wortels in Doesburg had liggen. Ook veel verontruste leden uit andere kerken werden bij ons lid in die tijd. De gemeente Doesburg was een bloeiende gemeente met een levendig kinderwerk, zondagsschool, nevendienst, clubs voor kinderen vanaf 12 jaar en de jeugdverenging, vrouwenvereniging. De mannenvereniging heeft maar kort bestaan. De gemeente was actief in evangelisatie werk in de gemeente Doesburg. Kinderclubs werden gehouden voor buitenkerkelijke kinderen, momenteel wordt een stand op de braderie en de kerstmarkt in Doesburg nog bemand. Iedere maand wordt er na de dienst gezamenlijk koffie gedronken om zo de onderlinge band te verstevigen. Jaarlijks wordt er met de PCOB (christelijke ouderenbond) en de ouderen van de Gereformeerde kerk vrijgemaakt en van de Christelijke gereformeerde kerk een jaarlijks uitstapje georganiseerd. Regelmatig worden er etentjes georganiseerd voor de alleenstaanden en ouderen van de gemeente. Kerstvieringen zijn er voor de kinderen en ouderen.

Uiteraard hebben we iedere zondag twee diensten in het gebouw aan de Ooipoortstraat. Liederen tot eer van God worden uit alle zangbundels gezongen. Helaas is het ledenaantal door allerlei omstandigheden teruggelopen.

De ware kerk des Heren, in Hem alleen gegrond, geschapen Hem ter ere, De bruid van Zijn verbond, Dankt aan Zijn dood het leven. Hij is haar bruidgom. Want God, zo staat geschreven, zag naar zijn dienstmaagd om.